Een onverdeeld individu kan niet tot slaaf gemaakt worden. Een verdeeld individu is een soort castraat. Een os is een gecastreerde stier. Kijk hoe prachtig een stier is. Je kunt hem niet dwingen een kar te trekken. Hij is niet in bedwang te houden. Hij heeft zoveel kracht, zoveel individualiteit dat hij zijn eigen gang gaat, zijn eigen weg kiest. En als hij toevallig een vriendinnetje tegenkomt, zijn zowel je kar als je leven in gevaar. En kijk eens naar de os, die de karren trekt, de lasten van ons zeult... Zijn schoonheid, zijn energie, zijn individualiteit is vernield door de stier te castreren. Het is hetzelfde dier, maar nu zonder energie. Hij is impotent gemaakt, terwijl hij zo potent was. Met mensen is dit in de meeste gevallen precies hetzelfde. Vele religies, politici, coaches, psychiaters, onderwijzers en leraren hebben de mens gecastreerd. Anders zou hij ook de schoonheid, grandeur en schittering hebben van een stier. Een os is een tragedie. Een os is een veroordeling van al degenen die zijn natuurlijke schoonheid, kracht en potentie hebben vernield. Maar om een stier tot slaaf te maken was dit een noodzakelijke stap.
Waarom hebben mensen allerlei uitbuiting, vernedering en slavernij toegelaten? Om één simpele reden: hij heeft geen energie. Waar is zijn energie naar toe gegaan? Hem is geleerd; hij is geconditioneerd met zichzelf te vechten; zichzelf te veroordelen; zich schuldig te voelen. De samenzwering is echt buitengewoon slim. Door met jezelf te vechten vernietig je jezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten