Nowhere shots

 

Onder regie

Wanneer we geregeerd worden of geregeerd (denken te) kunnen worden door iets buiten ons, desnoods de regering dan worden we doorgaans ook tegelijkertijd geregeerd door 'onszelf' d.w.z. door aspecten die we ons aangemeten hebben en/of aspecten die ons aangemeten zijn. Aldus regeren relaties, drank, drugs, seks, geld, macht, sigaretjes, voedsel, sport, geloof, emoties etc. ons. En ook al is men toegewijd aan vrijheid van meningsuiting, hetgeen op zich een groot goed is, ook dit zal vanuit het perspectief vanuit het buiten- los- van- het- binnen een voortdurende (be)oefening moeten blijven; een cultivering met de daarbij aanklevende gekunsteldheid zoals alom en voortdurend blijkt. En wat daar nog bijkomt is dat gedacht wordt dat dit normaal is; de norm. En het ís ook de norm. Het ís normaal, maar natuurlijkheid en vanzelfsprekendheid is iets anders.
Structuur is nodig en handig anders vallen we uit elkaar; worden bijvoorbeeld gek, verslaafd, megalomaan, gedesoriënteerd, gedesintegreerd of depressief, maar erdoor geregeerd worden is ook iets anders..

Klagen

Klagen helpt enorm om alles nog meer te bevriezen en vast te zetten, want dan moeten de oplossingen van buitenaf komen. Uiter-aard komt deze niet van buiten, en dan kan daar ook weer over geklaagd worden. En vervolgens kunnen we ons dan weer boos maken dat niemand ons helpt, en dan wordt alles steeds vaster; meer solide en massief. Het ik wordt steeds harder (concreter; concrete in het Engels betekent, beton) en dat waar het ik een probleem mee heeft wordt steeds belangrijker. Het gegeven dat alles vanzelf verschijnt en verdwijnt, c.q. oplost verdwijnt steeds verder uit het zicht..

Louter weerspiegelend

Ons gewone bewustzijn, met zijn gebruikelijke gedachtepatronen en inzichten kan zichzelf niet bevrijden. Het reproduceert slechts ons eigen bekende verleden-heden-toekomst verhaal en zien alles vanuit dat patroon van ervaren en beleven. Alleen het puur waarnemen staat hier los van. Hoe totaal we ons ook met iets identificeren, in wezen blijft het mogelijk om dit waar te nemen. Waar te nemen zoals het zich afspeelt, ontstaat, en altijd weer verandert. Het waarnemen is zelf de uitdrukking en manifestatie van een wijdere, heldere, ongestructureerde en onbevooroordeelde tijd, zoals een spiegel de chaos van indrukken louter weerspiegelt en waarneemt, zonder daarin iets te veranderen of buiten te sluiten.
Wanneer deze inzichten werkelijk deel van ons eigen levende ervaren worden, is dit zowel een klap in ons gezicht als de werkelijke bevrijding. Een klap in ons gezicht omdat we volstrekt onvermijdelijk bij onszelf terugkomen en niets meer kunnen wijten aan tijd of aan alle figuren die we in deze tijd hebben gesitueerd ( onze ouders, baas, partner of kinderen bijvoorbeeld), en een bevrijding, omdat verleden-heden-toekomst ons op geen enkele manier kan vasthouden omdat tijd- als ongestructureerde, willekeurige, dynamische energie-wezenlijk geen structuur heeft.

Nowhere shots

Paradijs op aarde

Ik ben net iets te veel gestorven om nog op zoek te gaan naar het paradijs op aarde, maar als u hem/haar wilt zoeken en gevonden hebt dan houd ik mij aanbevolen. Ik laat me graag verrassen..

Het zal

Mijn teksten worden misschien hooguit als interessant beschouwd en gekoppeld aan mijn personage die mij wordt aangemeten of toegedicht..

Geluk?

Er was eens een man die in een vliegtuig reisde. Ongelukkigerwijze viel hij uit het vliegtuig. Gelukkig had hij wel een parachute, maar ongelukkigerwijze was de parachute verkeerd ingepakt en opende zich niet. Gelukkig had hij een reserve parachute, maar helaas kon hij ook deze niet openen, omdat deze te zeer klemde. Gelukkig zag hij een hooiberg in de weilanden beneden zich, maar ongelukkigerwijze zag hij tot zijn schrik dat er een hooivork onderste boven uit de hooiberg stak toen hij naderde. Gelukkig echter miste hij de hooivork, maar ongelukkigerwijze ook de hooiberg..

Radicaal en direct onderzoek

Wat ontkend wordt in emoties gaat ondergronds en wint gewoonlijk aan kracht. Naar buiten toe worden ze dan onderdrukt, weg geglimlacht of getransformeerd, maar onderhuids vindt de emotionele energie sluiproutes naar manipulatie, depressie, verslaving of misbruik. Of er ontstaat, door het onderdrukken of ontkennen van emoties, een verstarring die zich uit in lichamelijke blokkades, intellectuele muggenzifterij, starre regels en dogma's die op geen enkele manier kunnen leiden naar vrijheid.
Alleen binnen de dzokchen traditie worden emoties werkelijk genomen voor wat ze zijn; uiterst krachtige stromen van energie die hun oorsprong vinden in flitsen van helder inzicht. Omdat we zo gewend zijn om ons door onze emoties mee te laten nemen en ons ermee te identificeren-eigenlijk niet eens door de emotie zelf, maar door het gefabriceerde drama eromheen-of onze emoties te onderdrukken en te ontkennen, maken we geen contact met die enorme energiestromen ervan en ontdekken we nooit de helderheid waar emoties uit ontspringen. Dan raken we gevangen in tegenstrijdige emoties die ons volledig uitputten, in plaats van dat we de krachtige emotionele energie kunnen gebruiken als de meest radicale en directe weg naar helder inzicht en vrijheid..

Lammetjes

Bezoeker: "Maar misschien wil ik helemaal niet veranderen. Zoals het leven nu is, is het voor mij goed genoeg."

Maharaj: "Dat zeg je, omdat je zelf niet door hebt hoe pijnlijk het leven is dat je lijdt. Je bent als een kind dat met een lolly in zijn mond slaapt. Door helemaal egocentrisch te zijn kun je je misschien een ogenblik gelukkig voelen, maar om te zien hoeveel er geleden wordt hoef je alleen maar eens goed naar de gezichten te kijken van de mensen. Ook je eigen geluk is zo kwetsbaar en vergankelijk; het is afhankelijk van zulke dingen als faillissement of een maagzweer. Het is niet meer dan een korte opluchting, een onderbreking van de pijn. Het echte geluk is niet kwetsbaar, want het is niet afhankelijk van de omstandigheden."

Bezoeker: "Spreekt u uit eigen ervaring? Bent u ook ongelukkig?"

Maharaj: "Ik heb geen persoonlijke problemen. Maar de wereld is vol mensen wier leven samengeperst zit tussen angsten en verlangens. Ze zijn als kinderen, als lammeren die naar het slachthuis gedreven worden, huppelend en springend, gelukkig en onbezorgd- toch dood en gevild, een uur later.
Jij beweert dat je gelukkig bent. Ben je echt gelukkig of probeer je jezelf daar alleen maar van te overtuigen? Verzamel de moed eens om eerlijk naar jezelf te kijken, dan zul je onmiddellijk ontdekken dat je geluk afhankelijk is van omstandigheden en situaties. Daardoor is het maar tijdelijk en niet echt. Echt geluk stroomt als een rivier uit het innerlijk tevoorschijn"...

Kringloopbultrug

Bericht uit  het AD van 19 juli:
'De bultrug die vorig jaar stierf op de Razende bol bij Texel, is verwerkt tot motorolie en stroom. De resten zijn omgezet in biomassa voor groene elektriciteit. Haar vet ging naar olieverwerkers. De walvis levert na haar dood een jaar lang genoeg stroom op voor vijf Nederlandse gezinnen. De 1600 liter walvisvet is genoeg voor een kilometrage van 12800 kilometer voor een vrachtwagen die 1 op 8 rijdt.'

Allerhande instanties geven voorts in het artikel te kennen apetrots te zijn dat dit staaltje van hergebruik heeft plaatsgevonden. Kunnen niet allerlei lichamen gerecycled  worden? Ik denk niet alleen aan lichamen met een hoog vetpercentage, hoewel bijvoorbeeld Tour de France wielrenners na drie weken koersen qua vetpercentage niet veel te bieden hebben..

Frictie

We kunnen nooit 'ontsnappen' naar een absoluut niveau van helderheid. Zolang we een lichaam hebben, leven we, zo te zeggen, op een relatief én een absoluut niveau; op twee niveaus tegelijkertijd.
In essentie is weliswaar alles helderheid en juist de verwarringen, verstrengelingen, problemen en ingewikkeldheden van het leven geven ons de mogelijkheid ons daaraan te scherpen. Alleen het knarsen van de tijd, het knarsen tussen het streven naar vrijheid en alle frustraties of problemen die er zijn, maakt dat helderheid zich kan open-baren. Juist de frictie tussen het innerlijk verlangen naar vrijheid en de uiterlijke beperkingen houden ons alert en versterkt het helder waarnemen van wat het leven continu blijft presenteren..

Roger Walsch

Hoewel iedereen op zoek is naar geluk,

lijden de meeste mensen aan

een tragisch onbegrip over waar het uit voortkomt..

Nowhere shots

Moment

Schept het ik een moment of schept het moment een ik?
Of ontstaan ze tegelijkertijd, verwijzen ze naar elkaar en houden ze elkaar in stand?
Zijn er momenten die geen verleden-heden-toekomst structuur bezitten? Wat voor momenten zijn dat dan?
Zijn dat dan nog wel momenten?
Bestaat er tijd zonder momenten, een momentloze tijd?
En als er geen momenten zijn, is er dan nog wel een ik? Of een waarnemer?..

Naar huis

Recent onderzoek naar mannelijke seksuele activiteiten laat zien dat na de geslachtsdaad, twintig procent op de andere zij draait en in slaap valt, twee procent gaat douchen, drie procent naar de koelkast gaat voor een snack; en zeventig procent opstaat, zich aankleed en naar huis gaat..

Rumi

Om mijn duizenden en duizenden gezichten te ontmoeten
zwerf ik over de wereld.
Het modderigste gras draagt hetzelfde zonlicht als mijn huid.
Ik sta in deze stroom, zelf, en..lach..

Lef

Er is behalve een zekere openheid ook lef en moed nodig om meedogenloos onze eigen overlevingsstrategieën en afweermechanismen te onderzoeken, en het lef en de moed om dat wat we zien en aantreffen ook echt vanuit ons gevoel te ervaren, zodat het niet alleen maar constateringen blijven, psychologische conclusies of filosofische theorieën. De innerlijke moed en het doorzettingsvermogen om te blijven streven naar een meedogenloos inzicht in de gelaagdheid van ons eigen bewustzijn en reactiepatronen, en te blijven streven naar werkelijke vrijheid. En dat kan ook de zin zijn van verbale en mondelinge uitleg, het lezen van boeken, en het uitwisselen van ervaringen..

Nooit afwezig

Vanuit het perspectief van onze ware natuur; laat ik het nu even Gewaarzijn noemen is elke oefening eigenlijk overbodig. Het is er allemaal al. Maar omdat we gewoonlijk die helderheid niet herkennen, zijn (meditatieve) oefeningen de enige manier om waar te nemen wat we er zelf tussen zetten, waardoor we onszelf en elkaar klemzetten. Te herkennen valt hoe we ogenblikkelijk onze aandacht ergens op fixeren, we er ons mee identificeren, het concreet(hard) maken als werkelijkheid en er etiketten op plakken. Pas wanneer dat duidelijk wordt, en we die neigingen vanuit een zekere openheid en ontspanning waarnemen, komen ze als het ware meer tot rust en kunnen we ze meer loslaten. Er ontstaat iets meer ruimte tussen, waardoor we soms een flits kunnen waarnemen van het bewustzijn-zelf, dat nooit afwezig is geweest..

La Géode

Onder ons gezegd en gezwegen

Ik kan rollen spelen naar believen, maar ik kan de rol(len) laten zijn voor wat ze zijn; rollen. Het zijn rollen van mij als personage. Ik moet me in de materiële wereld zien te redden en trachten te overleven. Het zou prettig zijn geweest wanneer ik van die situatie zou zijn ontheven, maar dat is-nou-eenmaal-niet-zo. De rollen zijn doorgaans gebaseerd op bevestiging, profilering, trots en competitie (van...het ego).
Maar, nogmaals; het zijn slechts rollen. D.w.z. ik hoef me er niet mee te vereenzelvigen. En aldus kan ik mijn bewustzijn volstrekt vrijhouden. Dat wat ik naar buiten neerzet bén ik niet, en dat hoef ik ook niet te zijn, ook al wordt dit alom verwacht, en zou dit alom worden verwacht. Dus komt het erop neer dat ik ze in het geheim speel; onder ons gezegd en gezwegen..

Etiketten plakken

Het benoemen en etiketten plakken op alles wat verschijnt, plaatst elk ding 'daar', ver van ons af. Zodra we de ander benoemen als 'de ander', zijn wij 'hier' en 'de ander' daar. Wij worden daarmee het subject en de ander het object. Ergens is dit ook verweven in de structuur van onze taal. Het benoemen zelf creëert een bepaalde dualiteit.
Een kleur ervaren is een open ervaring. Het benoemen als 'rood' zet het apart, en vervolgens kunnen we er van alles van vinden: mooi of lelijk, passend of niet passend, te groot of te klein, enzovoort. Door het benoemen maken we een verschijnsel tot iets wat we ogenschijnlijk als woord kunnen vastpakken en verplaatsen. Of op iemand kunnen plakken. De één is een klootzak, de ander onze geliefde, totdat de zaak omdraait en we moeten gaan herplakken. En het etiketten plakken komt meestal in de plaats van de subtiliteit van het ervaren zelf. Dat wil zeggen; het zijn geen transparante etiketten, maar hele grote witte of zwarte. We kijken er gewoon niet meer doorheen..

Ingebakken

Blij zijn wanneer het met de ander goed gaat is niet zo simpel. Van jongs af aan is de concurrentiestrijd alleen maar aangemoedigd, waardoor jaloersheid redelijk ingebakken zit. Daarom kunnen we het beste bij onszelf beginnen door blij te zijn met onszelf, met elk moment, met elke ademhaling, elk geluid. Het plezier te vinden in het ervaren van de simpele dingen, van het Zijn zelf. Dan kunnen we ook wat meer mededogen voelen voor alle spastische toeren die we zelf uithalen om er in de wereld bij te horen..

Open hemel

Als je je er niet over verbazen kunt
hoe naïef je gisteren nog was
sta je stil.

Als je niet als de dood bent voor de volgende stap,
heb je je ogen dicht.

Als je stil staat met je ogen dicht,
ben je alleen maar aan het dromen dat je wakker bent.

Een gekooide vogel in een onbegrensde hemel..

Eindelijk zomer

Het gerucht gaat dat binnenkort belasting wordt geheven op het fietsen van 62 jarigen en ouder en op ouders met hun tweede kind op de fiets. De eerste is echter gratis. Verder zal zeer waarschijnlijk ook op lucht in banden en bijvoorbeeld speel-spring-toestellen accijns worden geheven. Ingeademde lucht blijft vooralsnog gratis, maar er gaat onderzocht worden of het billijk is om op sporters die exceptioneel veel lucht gebruiken en daarmee zuurstof uit de atmosfeer consumeren wel kunnen worden belast..

In en uit het spel

Los van al het geduw en getrek
staat wat ik ben.

Dat staat geamuseerd, zelfvoldaan,
medelevend, passief, autonoom.

Kijkt naar beneden, staat rechtop, of buigt een arm
op een onvoelbaar steunpunt.

Met het hoofd opzij kijkend,
nieuwsgierig naar wat er komen gaat.

Zowel in als uit het spel, en
het bekijkend en zich er over verwonderend..

Walls have ears

Te groot hart

http://www.youtube.com/watch?v=n80kDDgCfQc

Walt Whitman

Wie je ook bent, jij die mij in handen houdt, zonder dat ene wordt alles zinloos. Wees dus gewaarschuwd, voordat je met mij verder wilt, ik ben niet wat jij denkt, maar heel anders.

Wie is hij die mijn volgeling zou kunnen worden? Wie zou zichzelf aanbevelen als gegadigde voor mijn genegenheid?

De weg is verraderlijk-de afloop onzeker, misschien zelfs wel dodelijk; je zult al het andere moeten opgeven. Ik verwacht dat alleen ik je God zal zijn, ik alleen en niemand anders.
En zelfs dan zal je proeftijd lang en afmattend zijn; alle theorieën die je vroeger had over je leven, al je aanpassingen aan de levens om je heen zul je moeten opgeven.

Laat me daarom nu maar gaan voordat je nog meer in moeilijkheden raakt. Haal je hand weg van mijn schouder, laat me los en ga je eigen weg.

Of anders kan het gebeuren dat, in het geheim, om je op de proef te stellen, ergens in een bos, of achter een rots, in de open lucht: want ik verschijn nooit in een kamer in een huis en ook niet in gezelschap, en in bibliotheken lig ik als een stomkop, een sul, een ongeborene of een dooie, maar misschien met jou op een hoge berg, nadat we eerst hebben gekeken dat mijlen in de omtrek niemand ons ongemerkt nadert, of misschien varend op zee, of op het strand of ergens op een stil eiland, ik jou toesta je lippen op de mijne te leggen, voor een langdurige kameraadschappelijke kus, of die van een nieuwe echtgenoot, want ik ben de nieuwe echtgenoot, en ik ben de kameraad.

Of verberg me zo je wilt, onder je kleren, waar ik het kloppen van je hart misschien voel, of waar ik rust op je heup. Draag me bij je wanneer je over land en over zee trekt; want jou alleen al aan te raken is genoeg-is het beste.
En zo, terwijl ik jou aanraak, slaap ik zacht en wordt ik voor eeuwig gedragen.

Maar als je deze bladzijden bestudeert, bestudeer je ze op eigen risico, want deze bladzijden, en mij, zul je niet begrijpen.
Ze zullen je meteen al ontgaan, en later nog veel meer.
Ik zal jou zeker ontgaan, juist wanneer je denkt dat je mij zonder twijfel te pakken hebt, kijk dan uit!
Voordat je het weet ben ik aan jou ontsnapt.

Want het is niet om wat erin staat dat ik dit boek heb geschreven, noch kun je het door te lezen je eigen maken, noch kennen zij die mij bewonderen en mij snoevend prijzen, mij het beste, noch zullen de gegadigden voor mijn liefde (afgezien van hoogstens een paar), blijken te zegevieren, noch zullen mijn gedichten alleen maar goed doen- ze zullen net zoveel kwaad doen, misschien zelfs meer.
Want alles is nutteloos zonder datgene wat je vaak hebt vermoed niet hebt aangeraakt- dat waar ik op zinspeelde.
Laat me daarom los, en ga je eigen weg..

Gecentreerd

Hemeltergend

De vijandigheid die er heerst ten aanzien van bevrijding is hemel-tergend..