Plezier en gemak

Als een Holly-of Bollywood acteur speel ik allerlei rollen om bijvoorbeeld niet op her en der aanwezige lange tenen te trappen uit lijfsbehoud en behoud van datgene wat geen rol nodig heeft.
Weliswaar (totnutoe) onbezoldigd, waarbij ik vroeger zelfs een forse prijs betaalde, namelijk de prijs mezelf prijs te (denken te) moeten geven aan de grillen van diverse 'regisseurs.'
Nu vallen regisseur en acteur vrij aardig in elkaar, waarbij zowel 'vrij' als 'aardig' in beweging blijven en bijvoorbeeld ook nu en dan 'onvrij' en 'onaardig' voelen, maar toch plezier en gemak de boventoon voeren..

Fulltime trips

Terwijl het lichaam soms nog wel kan genieten van het ontspannen en onze emoties het ook wel prettig vinden om even niet op te vlammen, raakt ons denken meestal in paniek wanneer het niets heeft om zich mee bezig te houden. Dan verzint het zelf wel weer wat om zich mee bezig te houden ook al zijn het de meest onzinnige en onsamenhangende dagdromen en dialogen. We storten ons heel gemakkelijk weer op een volgend project dat zich aandient, want het dagelijks leven biedt voldoende problemen en bezorgdheden om ons fulltime in te verliezen..

Kuruksastra

Herhalen van herhaling

Als we alles benoemen, denken we alles te kennen, d.w.z. we herkennen voortdurend wat we al weten; of denken te weten. Langzaam aan wordt dat wat onbekend is helemaal niet meer waargenomen. Het herkennen van het bekende gaat steeds meer de plaats innemen van de verwondering over het nieuwe, onverwachte en creatieve. Daarmee wordt alles een herhaling van een herhaling en zo grijpen alle ingesleten programmas's als schakels van een gesloten ketting in elkaar. En dat om controle op onze (vermeende) veiligheid te managen. Dit obsessieve, gecontroleerde structureren van het ervaren is echter nog steeds gebaseerd op de paniek van een angstig kind, en is eigenlijk en hopelijk nergens meer voor nodig. Ze staat nu uitsluitend het ervaren van ruimte en vrijheid in de weg..

Op de oever

Meestal zittend op de ene oever van het leven,
maar de andere kant is me ongeveer om het even.
Soms dein ik even wat mee.
Soms even met een stroming mee
en af en toe
bij bijvoorbeeld hele goede of slechte zin
er een stukje tegenin..

Tel uit je winst

Binnen het afgescheidenheidsdenken hebben vriendschappen een meerwaarde, zoals bij een wiskundige optelsom. Om het niet te ingewikkeld te maken bijvoorbeeld: 1+1= 2 en 3+2=5. En evenzovaak is er sprake van aftreksommen, waarbij de uitkomst vermindert. In machtsspelletjes; macht-trips, aandacht-trips en geld-trips geldt hetzelfde. En vanuit hetzelfde denken wordt liefde beleeft, hoe mooi het eventueel ook wordt neergezet en gepresenteerd.
In echte liefde wordt één en één geen twee, en wordt twee en drie geen vijf, maar blijft de uitkomst altijd één.
En dan krijgt clusteren om te overleven ook een andere geur, smaak en kleur..

Ingesleten programmering

Rustig en in 'slow motion' bekeken kunnen de volgende 'stappen' onderscheiden worden zoals gewoonlijk onoverzichtelijk snel en ingesleten ervaren wordt. 1.Het levende ervaren van een multidimensionaal veld van steeds veranderlijke verschijnselen en mogelijkheden, waarbij 'binnen' en 'buiten' in elkaar overvloeien, wordt 2. gesplitst in ik-hier en dat-daar, 3. en vervolgens bevroren (gescheiden van de onmiddellijkheid of levendigheid) tot een 'ervaring' als een getemde samenvatting ervan, 4. die benoemd en beoordeeld wordt (scheiding tussen gedachtes en gevoelens/zintuigen), 5. en stolt tot een herinnering of denkbeeld, 6. die gescheiden of geïsoleerd wordt van andere denkbeelden, 7. en die we vervolgens vastgrijpen(ook als we hem wegduwen!) en 8. waar we ons mee gaan identificeren (wat de mogelijkheden van nieuwe levende ervaringen buitensluit), 9. zodat deze ervaring-denkbeeld zijn eigen associaties uit het geheugen ophaalt en zijn eigen verhaal creëert, 10. totaal gescheiden en afgesplitst van het levende ervaren dat zich nog steeds en altijd blijft presenteren..

Imagine

Polarisaties

Taal creëert de illusie van veiligheid waar we meer op lijken te kunnen bouwen dan op de wisselende indrukken. Geleidelijk richten we ons meer op woorden dan op ervaringen, ook omdat de omgeving de woorden naar voren schuift als werkelijkheid, ook al zijn die woorden tegenstrijdig met wat we op dat moment voelen/ervaren. We merkten, dat als we zeiden: "Oma is lief" we daarmee heel goed konden scoren, ook al voelden we uitstekend aan dat oma een egoïstisch en manipulerend loeder was.
Vervolgens werden we uitsluitend beloond op onze prestaties met rekenen en taal, en werd er aan onze ware gevoelens amper aandacht besteed. Zo werd het onderscheid tussen de levende ervaringen en de benoemingen of denkbeelden steeds groter. En omdat benoemingen en ervaringen regelmatig tegenstrijdig waren (en zijn), moeten we de scheidingen steeds ondoorzichtiger maken, omdat het transparant houden ervan teveel innerlijke conflicten zou oproepen..

Nin Sheng

"Het ware spirituele pad

is niet een pad dat ergens naartoe leidt.

Het laat je stilstaan bij wie je bent"..

Boeddha

"Verlichting heeft mij werkelijk niets opgeleverd"..

Glazen bol

Een man is in een zwaarmoedige stemming en bezoekt een waarzegster. Ze zegt, terwijl ze in de glazen bol kijkt, "Oei, de tekenen zijn niet goed voor u." "Echt waar?" zegt de man met wijd open gesperde ogen. "Wat ziet u dan?" "Nou," zegt de waarzegster, "het zegt, dat u binnen een week weduwnaar zult worden!" De man veegt het zweet van zijn voorhoofd en gaat achterover zitten. "Ik weet het!" zegt hij, "maar wat ik zou willen weten is of ik gepakt ga worden?"..

Inruil

Doorgaans ruilen we de directheid van het zijn (het ervaren) in voor de mentale constructie van het doen als de dwangmatige gedrevenheid, de opgejaagdheid en onrust, de hoop en verwachtingen, en het najagen van doelen in de toekomst. "Ik doe dus ik hoef niet te zijn"..

Jeff Foster

Radicaal eerlijk zijn tegen de ander

is geen bedreiging voor liefde;

het is liefde"..

 

Onveranderlijke verandering

Van de 400 miljard bits aan indrukken die we per seconde gepresenteerd schijnen te krijgen laten we maar 2000 bits (dat is 0,000000005 %) toe tot ons gewone bewustzijn. De rest nemen we niet bewust waar. We splitsen ons continu af van het waarnemen als levend ervaren in de vorm van benoemingen, associaties, gevoelens, meningen en principes, waardoor we de werkelijkheid als concreet en onveranderlijk ervaren. Maar als we goed kijken dan zien en weten we dat alles voort-durend verandert; komt en gaat; niets blijft hetzelfde. En daarom splitsen we ons af. D.w.z. we moeten wel als we geloven in een onveranderlijke en "betrouwbare" wereld. Dan zijn zoveel miljarden indrukken te veel en moeten we wel schiften.
Dat betekent ook dat we een werkelijkheid buitensluiten die veel stralender, kleurrijker en veranderlijker is dan de wereld die we kennen. Doordat we de vormen isoleren en ze herkennen en benoemen als specifieke(concrete) dingen, sluiten we allerlei dimensies van mogelijke ervaringen buiten en bevriezen we de levendigheid waarmee alles zich in zijn overvloedige rijkdom blijft presenteren..

Van Zelf

Alles verschijnt Vanzelf als een impressionistisch kunstwerk. Tegelijkertijd scheppen we deze werkelijkheid ook zelf, alsof we expressionisten zijn. Maken we de hemel blauw, zoals we hem zien, of groen, zoals Vincent van Gogh, of rood, zoals August Macke? De mogelijkheden om hier een eigen expressie aan te geven liggen open. De grote valkuil ligt echter in het denken uitsluitend onze eigen werkelijkheid te kunnen creëren. Iets wat niet vreemd is in bijvoorbeeld de Christelijke ethiek, het 'Positief Denken' en de New Age bewegingen. Dan is alles bijvoorbeeld onze eigen schuld.
De werkelijkheid-op-zich is altijd zoals-hij-is, inclusief ziekte, pijn, ongelukken, toevalligheden en frustraties. Dat is allemaal onderdeel van de totaliteit van verschijnselen. Het feit dat ze in essentie allemaal transparant zijn maakt ze niet minder pijnlijk!
Op die werkelijkheid zoals hij is, nemen we een eigen perspectief in, dat weliswaar wisselt, maar ook bepaalde wetmatigheden vertoont en zich herhalende patronen; patronen van ontkenning, verstarring of controle bijvoorbeeld. Tegelijkertijd blijft elk moment open, en is elk moment een kruispunt van opties: er zijn altijd verschillende mogelijkheden, verschillende perspectieven, verschillende manieren van inkleuren, verschillende richtingen.

Elk moment is een multidimensionaal kruispunt van mogelijkheden, waarin we als een kunstenaar, op allerlei manieren expressie kunnen geven aan ons zijn..

Nin Sheng

Angst is niet iets wat bestreden moet worden.

Angst is een dierbare vriend die je laat zien

wat je nog niet diepgaand in jezelf hebt geaccepteerd..

De klos en de dupe

Natuurlijk..natuurlijk
ik wordt gebruikt
ik begrijp het
ik loop wel eens hard door
maar meestal niet al te hard
en nog vaker blijf ik staan.
En als ik doorloop
kijk ik meestal rustig achterom
of ik misschien nog wat kan meenemen..

Natuurlijk..natuurlijk
ik wordt gedumpt
ik begrijp het
ik val wel eens wat harder
maar meestal niet al te hard
en nog vaker val ik zacht.
En als ik weer opsta en doorloop
kijk ik nog wel eens naar de plaats van delict
of er nog wat te halen valt..

Natuurlijk..natuurlijk
jij de klos
ik de dupe..

Toon Hermans

"Ik zet me niet schrap,
voor geen goud,
dan wordt ik van ijzer
of eikenhout,
ik blijf liever flexibel
ik waggel en wiebel of struikel,
dat is me wel toevertrouwd"..

One

Een lang leven

Elk moment dat we niet meemaken maakt ons leven korter..

Onderscheidend vermogen

Bij een bijeenkomst van bankiers geeft een buikspreker een voorstelling en zijn pop vertelt alleen maar moppen over bankiers. Tot slot staat één van hen getergd op: "Ik wordt strontziek van je rotgeintjes over bankiers,"schreeuwt hij," wat maakt dat jij denkt dat wij allemaal zo stom zijn?" "Alstublieft meneer," zegt de buikspreker, "het zijn alleen maar grapjes; het is slechts satire, alle bankiers hebben toch humor!" "Ik praat niet tegen u!" schreeuwt de man weer. "Ik heb het tegen die rotzak op uw knie!"..

Onderscheid 5

Het meest belangrijke onderscheid is het onderscheid of het gewaarzijn helder is of onhelder. Herkennen we dit of niet? Niet als constatering, ervaring of inzicht, maar in de levende directheid van ervaren. Niet achteraf of zo nu en dan, maar voortdurend en in alle omstandigheden. En wanneer we voortdurend vertoeven in helderheid, is het gewaarzijn vanzelf aanwezig.
In onderscheid 4 ging het erom de mogelijkheid te realiseren (en daar kan nog aan gewerkt worden)  gewoonlijk negatieve emoties, zoals woede, trots, begeerte en jaloersheid te transformeren in pure energie, kracht en gewaarzijn.
Hier krijgt transformatie een verdergaande betekenis en verwijst naar de manier waarop elke emotie in de directheid van het ervaren zichzelf uitzuivert, zichzelf bevrijdt, zonder dat er iets hoeft te worden gedaan. We hoeven een negatieve emotie niet te onderdrukken; we hoeven er ook geen liefde of mededogen tegenover te stellen, en we hoeven haar zelfs niet te transformeren. Ze transformeert zichzelf juist omdat we niets veranderen of verbeteren, zoals fosfor, dat wanneer er zuurstof bijkomt, uit zichzelf ontbrandt..

Onderscheid 4

Het nu volgende onderscheid is wat moeilijker. Het vraagt een grotere gevoeligheid voor wat er, in onszelf; innerlijk gebeurt. Niet op (totnutoe) psychologisch niveau maar op een veel subtieler niveau van energieën die door ons heen stromen en die we..zijn.
In wezen is het leven een spel van energie; ons 'lichaam' is puur een samenspel van gewaarwordingen, prikkels, aanraking, energiestromen, adem, zintuiglijke indrukken, enz. Vanuit ervaren zelf hebben we geen lichaam, maar belichamen we de energie die aanwezig is, en deze energie heeft, zo zou gezegd kunnen worden, verschillende dichtheden die wordt onderverdeeld in lichaam, adem en bewustzijn.
Lichaam is het meest concrete niveau, het gevoel van de compactheid van de botten en spieren, de spijsvertering en het lichamelijke handelen. Adem is verbonden met alles wat stroomt, zowel de energiestromen als onze emoties en gevoelens en is de natuurlijke verbinding tussen binnen en buiten. Bewustzijn is niet het denken, maar onze bewustzijnsstaat. D.w.z. de kwaliteit van het bewustzijn in het moment zelf. En het belangrijkste onderscheid daarbij is of we alert zijn of niet. Zijn we gewaar van de totaliteit van ervaren? Of is het bewustzijn vernauwd tot een gefixeerde aandacht die alles concretiseert en zich overal mee identificeert en erop reageert? Zijn we helder gewaar van het totale energieveld, of zijn we voortdurend in verwarring.
Dit is een cruciale stap naar het meest belangrijke onderscheid dat niet meer gedaan/beoefend kan worden, maar wat vanzelfsprekend gebeurt als we het voorgaande behalve begrepen ook serieus hebben genomen, zonder hierin krampachtig te zijn geworden, alhoewel me enige vasthoudendheid niet verkeerd lijkt..

Onderscheid 3

Een nog wat verder ontwikkeld onderscheid zit in het onderscheiden van het absolute en het relatieve. Er zijn altijd twee waarheden te onderscheiden, een waarheid op relatief niveau en een waarheid op absoluut niveau. Hoewel deze twee niet te scheiden zijn, niet-twee zijn, zijn het tegelijkertijd twee verschillende perspectieven op de werkelijkheid. Terwijl vanuit het absolute perspectief gezien alles gebeurt en is-zoals-het-is en er niets is dat verandert hoeft te worden of gedaan hoeft te worden, is het op het relatieve niveau van (levens)belang om bliksemsnel te kunnen reageren en blijven we ook altijd volledig verantwoordelijk voor onze daden. Terwijl ze dus wezenlijk gelijk zijn, zijn ze eveneens totaal verschillend. Scherper gezegd: alleen wanneer we gewaar zijn dat ze in essentie gelijk zijn, kunnen we het onderscheid werkelijk helder zien, ervaren en in het dagelijkse leven verwezenlijken.  Ze niet onderscheiden maakt alles er niet gemakkelijker op. Maar misschien wilt u het niet gemakkelijk(er). Moeilijk, moeizaam en ingewikkeld heeft inderdaad ook wel wat, maar niet voor mij.. 

Onderscheid 2

Het onderscheidende vermogen is een fantastische kwaliteit die ons ter beschikking staat en kan wat handiger ingezet worden dan 'gisteren'.
Op het gewone praktische en psychologische niveau is het handig onderscheid te maken tussen dat wat leidt naar bevrijding en wat leidt naar verstrengeling, verwarring, verkleving, frustratie en lijden. Wat maakt vrij en wat maakt onvrij? In wezen weten we dat al. Er is een natuurlijke aangeboren intelligentie die precies weet of we ons met een bepaalde opmerking, actie of handeling klemzetten of niet. We kennen in wezen de valkuilen, we weten waar we onszelf in verliezen, waar we ons mee identificeren, welke emotionele reacties het gemakelijk overnemen. We weten uitstekend wat waarheid is en wat leugen is, wat eerlijk is en wat achterbaks, wat openheid is en wat gemeen, wat rechtstreeks is en wat draaikonterij. Natuurlijk laten we ons geregeld meeslepen. Maar wanneer we dat helder zien en onderscheiden , kunnen we proberen de schade te herstellen en het de volgende keer anders doen. Dat geeft inzicht. Een simpel, praktisch en psychologisch inzicht in onze belemmerende patronen.

Onderscheid 1

Gewoonlijk (vanuit gewoonte) is het onderscheid dat we maken gebaseerd op het zoeken naar bevestiging van onze vooroordelen, of van wat we al (denken te) weten. Daarom geven 5 ooggetuigen van een ongeluk 5 verschillende versies weer van het ongeval. We zien wat we al weten, de rest blijft verborgen. Niet verborgen omdat we het niet weten, of verborgen achter eigen verhalen of denkbeelden, maar het bestaat gewoonweg niet. Alleen het openstaan voor het volledige spectrum dat zintuigen aanbieden maakt echt onderscheid mogelijk. Alleen een schilder ziet bijvoorbeeld alle nuances van kleuren, de diepte, de uitdrukkingskracht, de gevoelstonen en de ruimtelijkheid.
Als een dikke mist legt het denken een sluier over de zintuigen. We nemen zelfs amper waar via de zintuigen. We nemen waar via het denken. We zien daardoor uitsluitend het reeds bekende. En wat zich spontaan en onverwacht aanbiedt glipt er als het ware tussendoor. Zoals de bezorgdheden van onze vrienden, de geïrriteerdheid in de stem van een collega, de verlatenheid in de blik van onze kinderen. We betrekken ze ogenblikkelijk op onszelf. Alsof de wereld alleen om ons draait. En vervolgens negeren we het, halen het onderuit of dragen oplossingen aan, maar we kijken niet echt, onderzoeken niet, voelen niet, en maken geen contact met wat we zien en voelen. Wel maken we onderscheid tussen ik en de rest, tussen wat ons uitkomt en niet uitkomt, tussen wat ons ego bevestigt en onderuit dreigt te halen, tussen wat onze verlangens bevredigt en wat niet. Maar dat is geen werkelijk onderscheid, maar louter het verkrampt streven naar bevrediging en bevestiging. En zelfs als we gericht zijn op het helpen van anderen wat is dit 'helpen' dan?..

Longchenpa

"Het is overduidelijk aanwezig, en nergens concreet te vinden"..

Werkelijk is dat-wat-werkt

Gewoonlijk (vanuit gewoonte) bezien we alles vanuit armoede, vanuit wat ontbreekt, vanuit wat vroeger beter was of in de toekomst hopelijk succesvoller wordt. We richten onze aandacht op wat er niet is, zodat we wat er wel is niet echt hoeven aan te raken. Maar wanneer we werkelijk ervaren wat simpelweg aanwezig is, is het ervaren pure rijkdom, altijd in zichzelf compleet, in orde en voldoende. Een overdaad aan gewaarwordingen en gevoelens die in zichzelf  fijn zijn. Niet een vreugde om iets dat we scoren of managen of bereiken, maar een vreugde als de rijkdom van het gewaarzijn zelf.
Wanneer we ervaren dat we werkelijk intrinsiek gelijk zijn aan onze vrienden, kinderen en wie dan ook, dan kunnen we de ander pas echt zien, zonder oordeel, zonder gelijk te hoeven hebben, zonder afstand te scheppen. Dan zien we hun ware gezicht, kijken we met een open blik in zijn of haar ogen, horen we zijn of haar stem en ervaren we de onzekerheid, de vrijheid, de verwarring, de dubbelheden, de vreugde en de pijn. We herkennen al die gevoelens gemakkelijker en laten die intact. We laten de ander intact als de ander. Gewoonlijk hebben we overal een mening en een oordeel over, en daardoor zien we niets behalve onze eigen denkbeelden en interpretaties. Als we vanuit gelijkheid en verbondenheid waarnemen zien we de werkelijkheid zoals zij 'werkt'..