Goede voornemens

Ik wil ook weer eens goede voornemens hebben voor een komend jaar, zoals gemiddelde normale mensen. Ik wil er weer bij horen. Ik wil weer kunnen kissebissen. Ik wil weer serieus in kunnen gaan op mensen die mij voorleggen niet meer te willen roken. Sterker nog ik zou graag willen dat ze het me weer eens voorleggen. Ik wil weer serieus ingaan op mensen die zeggen dat ze een nieuwe relatie willen aangaan, of die zeggen van een relatie af te willen. Sterker nog; ik wil zelf weer verbindingen aangaan met mensen, zodat ik de zekerheid heb van gezelschap, als ik dat wil. Ik wil dus niet alleen verkering, maar ver(ze)kering. Ik wil me verder bijvoorbeeld ook verdiepen in de politiek en meer open staan voor sterke verhalen. Sterker nog; ik wil veel nieuwe records gevestigd zien. Nog sterker; ik wil meer sterke verhalen (aan)horen en er wat mee doen. Ik wil me, om een voorbeeld te noemen meer druk maken en bezig houden met aangespoelde bultruggen, lijken van pesters of door de wc gespoelde goudvissen. En het lijkt me goed dat ik het komende jaar ga roken, wat meer ga drinken en seks in ere ga herstellen..Ik wens mij een gelukkig 2013..

Dynamische energie van de tijd

Op het moment dat we s'morgens wakker worden, presenteert zich een wereld; onze gekunstelde wereld. En tegelijkertijd presenteert zich een specifieke manier van ervaren; rust, ontspanning, opgefoktheid, emotionaliteit of gelukzaligheid. Over het algemeen storten we ons ogenblikkelijk op dat wat tijd (vrij willekeurig) als 'inhoud' presenteert: een denkbeeld, iets dat we moeten doen, iets waar we naar uitkijken of iets dat nog niet 'af' is. Maar doordat onze aandacht zich meteen op 'iets' richt en zich daarop vastpint, eraan vastplakt, het niet meer loslaat maar het gaat uitbouwen, uitvergroten en dramatiseren, ontkennen we het ervaren van de dynamische energie van de tijd zelf. Daardoor ontnemen we ons de mogelijkheid om het proces van fixeren en vastgrijpen en dramatiseren waar te nemen, en omdat we dit proces niet echt ervaren kunnen we het ook niet stoppen en/of vanzelf uit elkaar laten vallen. Daardoor lijkt het 'onszelf bevrijden' in het moment zelf onmogelijk en voelen we ons klemgezet. We ontkennen dat we onszelf aan het klemzetten zijn en ervaren het als iets dat ons overkomt. We voelen ons klemgezet door een onzichtbare kracht van buitenaf en zoeken vervolgens de vrijheid elders; buiten ons; in de toekomst, in dagdromen, in hoop, geloof en liefde, in verlangens, in van alles en nog wat dat in het moment zelf niet aanwezig is. Zo houden we onszelf gevangen in ons eigen wiel van tijd(invulling), de cirkelgang van frustraties. We worden wakker en het lijden staat al voor ons bed. Althans zo lijkt het..D.w.z. het lijkt dat we wakker worden en het lijkt erop dat we alleen lijden door (oor)zaken buiten ons..

Tijd

Een mannetjes dinosaurus heeft al meer dan tweeduizend jaar verkering met een vrouwtjes dinosaurus en vraagt haar om een eerste kus. Ze staat het toe.
Vier duizend jaar later vraagt hij haar een beetje met hem te knuffelen. Ze staat het toe.
Drie duizend jaar daarna vraagt hij haar:" Kijk schat, we zien elkaar al zo ongeveer negen duizend jaar samen. Vind je ook niet dat we ..euh..weetje wel..euh..eindelijk eens met elkaar.." Zij kijkt hem enigszins verlegen aan, en zegt, "O schat ik zou het graag willen, maar ik zit in mijn decade."..

De Beste

Mensen die ik mag ontmoeten zouden minimaal het idee kunnen krijgen de beste en mooiste van de wereld te zijn...

Trouw

Trouw zijn aan onze metgezellen ziet er misschien beter uit dan ontrouw aan ze zijn, maar als het vanuit overwegingen is dan is ze broos en vervalt gemakkelijk in haar tegendeel wanneer niet meer aan het gemaakte plaatje voldaan wordt of kan worden. Het voelt misschien wel lekker wanneer onze metgezellen trouw zijn aan ons, maar ik ervaar het als handiger trouw te zijn aan mijn metgezellen vanuit trouw aan mezelf. Niet mezelf als plaatje maar als onvoorstelbaarheid. Vanuit dit licht zeg ik dat gecultiveerde trouw politiek is en niet veel waard. Natuurlijk nogmaals beter dan ontrouw. Net zoals vrijheid van meningsuiting een verworven goed is, al zijn de verhullende corrupties niet van de lucht, zoals bijvoorbeeld dagelijks te lezen is in de kranten. En om het nog beter te zeggen, maar wellicht niet minder verwarrend zeg ik, dat echte trouw Niets voorstelt. En in mijn optiek betekend Niets tegelijkertijd alles. En dan is trouw niet per definitie gericht op anderen, maar gooit anderen ook niet aan de kant. Ik stel Niets voor en trouw stelt Niets voor. En toch barst het van de voorstellingen die Niets voorstellen, maar ook niet te ontkennen zijn, maar toch vaak ontkend worden. Zoals Socrates al zei: "Beter een verward mens dan een tevreden varkentje."..

Longchenpa

"Niet in staat om de ware essentie van het tijdloos Gewaarzijn in het moment te herkennen, blijf je-uit verwarring- doorgaan met het concretiseren van 'dingen', en daarom gaat de tijd voorbij."..

Geboortes in Licht

Elke geboorte van Jezus, wie of wat dan ook weerspiegelt (in) ons zuivere Bewustzijn en is eraan inherent; niet alleen onschuldige baby'tjes, maar ook arrogantie, woede, jaloersheid, hebzucht, agressie, verwarring en angst. Vertroebeling van die Helderheid/Zuiverheid vindt niet zelden plaats, maar is in feite niet werkelijk aanklevend. Alle verschijnselen\geboortes; het zijn schijnsels van en in ons Bewustzijn, dat kijkt en ziet dat het goed is, maar pakken dus niet altijd even handig en prettig uit. En zelf is het Bewustzijn niet te zien of concretiseren, maar wel te herkennen. Zelfs als de ontkenning van haar herkend wordt kan wat zwaar is of lijkt lichter (in Licht) gedragen worden. Goed He? Maar geloof me niet..

Tweede Kerstdag

Een gewone vlieg vraagt op eerste Kerstdag aan een ééndags-vlieg: "Kom je tweede Kerstdag ook bij mij vieren?"..

Alexander Smit

"The Nile (denial) is not just a river in Egypt"..

Altijd ('lekker') naar buiten

Toen God de wereld schiep leefde hij nog gewoon onder de mensen. Maar dat was vaak erg moeilijk, omdat de mensen met allerlei verzoeken langs kwamen, de hele dag en nacht.
Hun verzoeken waren vaak tegengesteld. De een wilde regen voor het gewas, de ander weer zonneschijn voor iets anders. God werd er horendol van. Hij riep op een dag zijn raad van adviseurs bijeen en vroeg hun: "Wat kan ik doen? Ik word hier zo lastig gevallen dat ik er bijna gek van word. Ik zoek een plek waar ik me kan verstoppen. Maar waar kan ik naartoe?"
Iemand zei: "Ga naar de Everest, de Himalaya, daar zullen de mensen je niet kunnen bereiken." God dacht een moment na en zei: "Nee, jullie weten de toekomst niet. Over een paar jaar (voor God zijn een paar duizend jaar of een paar miljoen jaar "een paar jaar") zal er een man komen, Hillary. Hij zal de top bereiken en het begint weer van voren af aan! Als bekend wordt dat ik op de Everest woon, komen ze met vliegtuigen, helikopters en wat al niet. Nee, dat zou alleen maar een tijdelijke schuilplaats zijn, geen oplossing. Ik zoek een permanente oplossing."
Iemand suggereerde, "Waarom gaat u niet naar de maan?" God antwoordde: "Jullie weten het niet, maar vroeg of laat komen de mensen daar ook, zij zullen naar elke planeet gaan, naar elke ster."
Toen sprak een stokoude adviseur tot God. "Dan is het beste advies dat ik u kan geven: Waarom verstopt u zich niet in de mens zelf?" God was meteen razend enthousiast en zei: "Dat is de juiste plek, want dat is de laatste plaats waar de mens naartoe zal gaan. Hij zal overal naar toe gaan, maar nooit zal hij naar binnen gaan!"
Sinds dat moment verstopt God zich daar..

Illusie

Een illusie die als zodanig is herkend, verdwijnt vanzelf..

Groter

"Ik voel dat Liefde groter is dan leven en uitstijgt boven plaats en tijd.
Soms zie ik in haar ogen even 'n glimlach van de eeuwigheid."..(Toon Hermans)

Ego

Het ego is een geheel van strategieën en samentrekkingen om te ontkomen aan de afgrijselijke onzekerheid (niet-zijn) van het zijn..

Albert Einstein

"De mens ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets wat van de rest is afgescheiden, een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn."

         

Longchenpa

"Wanneer je om je heen kijkt en je ziet hoe, via je zintuigen, alle objecten zich daarbuiten manifesteren, is alles onbegrensd, levendig en toch ongrijpbaar, willekeurig en zonder enig referentiepunt. Je neemt waar, hoort, denkt, ervaart en voelt als nooit tevoren: Wat is dit allemaal? Zijn dit ervaringen van een waanzinnige? Loop ik rond in een droom? Ben ik dit? Dan barst je uit in lachen."..

Vastgeplakt

Over het algemeen proberen we het onverwachte buiten te sluiten, want dat is veel te eng. De ander kan elk moment elke kant op gaan. Nou, en dan kunnen we beter of van de ander houden, dan plakken we hem of haar vast in ons hart, of we plaatsen hem boven onszelf en dan plakken we hem vast op een troon, of we kunnen hem haten en dan plakken we hem vast aan het kruis, of we zetten hem daar beneden ons neer en dan plakken we hem vast in de modder. Er zijn allerlei manieren waarop we een ander kunnen vastplakken. En doordat we een ander vastplakken, plakken we onszelf ook vast. We denken dat we er vrij van worden, we denken dat het veilig wordt, maar dat wat we vastplakken, daar zitten we zelf ook aan vastgeplakt..

Vertrouwen

Een alpinist viel eens van een steile rots af maar in zijn val greep hij zich aan een tak vast en bleef daar hangen.
"Help mij, help mij, is er daarboven iemand?" schreeuwde hij.
Opeens hoorde hij een krachtige, zware stem die over de afgrond heen echode: "Ik zal je helpen, mijn zoon. Maar eerst heb ik je vertrouwen nodig"...
De man antwoordde: "Natuurlijk, ik zal alles doen wat u maar wilt, Heer. Ik vertrouw op u, ik geloof in u."
De stem antwoordde: "Laat die tak dan los."
Er volgde een diepe stilte en toen riep de man weer: "Hé! Is er daarboven nog iemand anders?"..

Zelf-begoocheling

Pas als je er zelf niet langer het slachtoffer van bent en erop kunt terugkijken, zie je wat een wonder van bewustzijnsmanipulatie zelf-begoocheling in feite is..

Walt Whitman

"Heel die vreselijke ongrijpbaarheid van de verschijnselen, heel die onzekerheid-dat we uiteindelijk toch op een dwaalspoor zijn gebracht, dat vertrouwen en hoop uiteindelijk toch alleen maar speculaties zijn, dat een identiteit die verder reikt dan het graf alleen maar een mooie fabel blijkt te zijn. Misschien zijn de dingen die ik waarneem-de dieren, planten , mensen, heuvels, de schitterende stromende wateren, de luchten bij dag en bij nacht-de kleuren, stoffen, vormen-misschien ( of eigenlijk wel zeker) zijn dit alleen maar verschijningen, en is dat wat echt is nog onbekend. ( hoe vaak schieten ze niet uit zichzelf te voorschijn, alsof ze me in de war willen brengen en me bespotten! Hoe vaak denk ik niet dat ik, noch wie dan ook maar iets van hen afweet.)"..

Vorstverlet

Het is het piekerdenkbewustzijn, dat de pure kleuren, vormen, geluiden, klanken, aanrakingen, smaken en geuren vastgrijpt en bevriest tot een ogenschijnlijke concrete werkelijkheid daarbuiten en een even concrete werkelijkheid van meningen en gevoelens hierbinnen. Het is het emotionele egobewustzijn dat het 'ik' uitroept tot koning, die vervolgens zijn niet bestaande koninkrijk probeert te verdedigen tegen de vijanden van buitenaf en de oppositiepartijen van binnenuit. Dan nemen de innerlijke drama's het zintuiglijk gewaarzijn over, en ontstaan strijd, verzoening, schuld, verliefdheid, wanhoop, succes, overwinningen, mislukkingen, lijden en frustraties. Dat kan echter uitsluitend plaatsvinden, omdat de verbinding tussen de zintuigen en de intrinsieke ruimtelijkheid van het ademen verbroken werd. Op het moment dat het verhalende en emotioneel geladen denken het overneemt ademen we al lang niet meer volledig in en uit. (niet alleen figuurlijk) We happen wel naar lucht, maar als een vis op het droge. En dat is eigenlijk geen ademen meer te noemen..

Één, twee..één

Door een sleutelgat

Twee grensrechtermishandelaars zitten vast in een psychiatrische kliniek en eten boterhammen met pindakaas en tosti's met ketchup. Plotseling pssfluistert de één de ander in het oor dat hij gaat ontsnappen. "O, echt waar?" zegt de ander: "Hoe ga je dat doen dan?" "Ik ren door het sleutelgat!" zegt de één enthousiast. Een paar minuten later komt hij terug en wrijft over een bont en blauwe bult op zijn voorhoofd. "Wat is er gebeurt?" vraagt de ander. "De beveiliging had me door en heeft de sleutel in het sleutelgat laten zitten!"..

Ik

"Of het leven blij is boos of bars 'het ik' dat zit ons altijd dwars, men hamert al vroeg erin 't is 'ík' vanaf het prilst begin, want vangt op school de taalles aan dan staat 'het ik' reeds bovenaan, de meester schrijft op 't zwarte bord: ik ben, ik heb, ik wil, ik word."..(Toon Hermans)

Tijdelijke waarnemer

De waarnemer is slechts een tijdelijk ruimteschip in het heelal van het waarnemen, een tijdelijke hulppost in ons bewustzijn, vanwaaruit we de werkelijkheid waarnemen zoals hij is, innerlijk en uiterlijk. Door het tijdelijk innemen van de kunstmatige positie van waarnemer, kunnen we zien hoe ons bewustzijn zijn eigen werkelijkheid creëert en zich ermee identificeert. We nemen waar hoe het ego zich afscheidt van de wereld daarbuiten, en een afstand creëert die het vervolgens probeert te overbruggen. We nemen waar hoe het denken alles vastgrijpt, beoordeelt bevriest en opbergt. We zien hoe we onszelf voortdurend voor de gek houden en dat wat zich glashelder aandient, ontkennen, verloochenen of vertroebelen. We nemen waar hoe het ego altijd bezig is zichzelf te verdedigen en bevestigen. Zo ontstaat een glashelder inzicht en wordt de waarnemer een wijze. Dat is ook een valkuil van de waarnemer. De waarnemer wordt zo 'wijs' dat hij het altijd beter weet. Hij of zij wordt hooghartig en arrogant en gaat de concurrentie aan met het ego. Dat is onhandig. Het ego is de poortwachter die ervoor moet zorgen dat de essentie en zuivere gevoeligheid van ons bewustzijn intact blijft, dat we onze vrijheid kunnen verdedigen tegen de aanvallen van 'buitenaf'en dat we vlijmscherp onze grenzen kunnen stellen. Daarom is het belangrijk het ego te voeden met kennis en inzicht, en bewust confrontaties aan te gaan zodat het nieuwe en subtiele vechttechnieken kan blijven ontwikkelen en verfijnen. En het is belangrijk het ego de credits te geven voor zijn werk, in plaats van hem onderuit te halen, te bevechten of ervan weg te lopen. Dan pas kan het ego werkelijke kracht en zelfvertrouwen ontwikkelen, tot de ware egosterkte..

Jed Mckenna

"Alleen wij in onze afgescheiden toestand, zijn in staat tot alles waartoe het universum niet in staat is: vergissingen, waanzin, emotionaliteit, domheid, waardering, liefde, haat, nieuwsgierigheid, ontzag, arrogantie, zingeving, kunst, volkerenmoord, en een hele lange lijst met nog veel meer kwalificaties, waaronder de belangrijkste voor wat we hier willen bereiken: ambitie. We kunnen verder dan onszelf reiken, voorbij ons afgescheiden, egogebonden ik. We kunnen onze eigen aard overstijgen. We kunnen ernaar streven de programmering die ons aan banden legt kwijt te raken en terugstromen in de geïntegreerde toestand waarvan het ego ons kunstmatig scheidt."..

Hetzelfde spel

Kleine zes-jarige Isabel rent de keuken in en vraagt: "Mam, kan ik baby's krijgen?" "Nee, natuurlijk niet schat!" Kleine Isabel draait zich om, rent terug naar buiten en roept: "Oké jongens, hetzelfde spelletje, hetzelfde spelletje!"..

Kissebissen

Twee kissebissers kibbelen vrij luidruchtig over een vlag. De één zegt:"De vlag beweegt." De ander zegt: "Nee, de wind beweegt." Een toevallige oplettende voorbijganger zegt: "Niet de wind noch de vlag, maar de geest beweegt."..

Kees van Kooten

"Er zijn meer volwassenen bang in het licht, dan kinderen in het donker"..

Douwe Tiemersma

 

“Het fundamentele in mezelf is zo overweldigend aanwezig, er is geen twijfel mogelijk meer.

Ik kan er niet meer omheen en alles verdwijnt daarin; het is stil, rustig en kalm.

Mijn vertrouwen dat het proces vanzelf verder doorgaat is groot!”

“Opengebroken is het lichaam, evenals de geest.

Dan stroomt, loopt

vrijheid die achter mij is

door mij heen naar voren

en breidt zich uit de ruimte in.

Verrassend. Het komt niet van boven.

Van boven komt "weten", directe kennis.

Van achter komt vrijheid

door mijn innerlijk heen

Naar voren zit vrede die alles heeft opengebroken.

Het rollenspel komt ten einde.

De aller-meestbijzondere rol

komt naar boven,

naamloos.

Die ga ik in.”

“Er is er alleen nog maar openheid en oneindige, oneindige , oneindige dankbaarheid, en even oneindige, oneindige liefde ,voor jou, door jou, via jou, voor alles en iedereen, die het onpersoonlijke leven heeft kunnen en mogen openbaren in dit zelfzijn.

Er was voor mij geen godsdienstige achtergrond, maar toch was het een heilig proces.”