Renard

Deze loutere aanwezigheid zonder enig denkbeeld blijkt de voorwaarde voor alles wat in het denken en voelen opkomt, de bron ervan, waardoor je van een volgorde kunt spreken: eerst moet de eigen bewuste aanwezigheid er zijn, en pas daarna kan er een gedachte zijn (wat toont dat het bekende ‘ik denk, dus ik ben’ de kern van de zaak overslaat). De herkenning ervan zou je kunnen aanduiden als ‘het beseffen van je ware natuur’..