In
een dergelijk teruggaan tot de kern, wat in feite hetzelfde is als het eerder
genoemde zelfonderzoek, kan blijken dat het diepgaande oog in oog staan met het
onbevattelijke niet per se in religieuze termen hoeft te worden
geïnterpreteerd. Alle mensen blijken in de kern, in dit onbevattelijke, gelijk
te zijn aan elkaar. Hoe verschillend mensen in hun uitingsvormen ook zijn,
religieus dan wel atheïstisch, iedereen kan in zichzelf te midden van alle
verschillen het wezenlijke herkennen waar verschil nog niet is begonnen. De
Universele Verklaring van de Ware Natuur van de Mens is dan ook te beschouwen
als een proclamatie van een waarachtige middenweg tussen alle interpretaties op
het gebied van religie en filosofie..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten