Renard

    Dat verdient in ieder geval onderzocht te worden. De inspanningen voor vrijheid en vrede hebben in het algemeen vrijheid en vrede niet als uitgangspunt, maar als hoop, als ideaal. Kan het dan anders?, is vaak de reactie hierop. In de moderne wereld lijkt er weinig oog te zijn voor het gegeven dat er mensen zijn die vrijheid en vrede hebben herkend als datgene wat ze zelf in wezen zijn, als hun oorspronkelijke aard, hun ware natuur. Deze mensen hebben daarbij ontdekt dat dit niet iets uitzonderlijks is, iets dat alleen voor een beperkte groep ingewijden zou zijn. Nee, zij zijn juist oog in oog gekomen met het meest universele dat er is, het meest gewone en voor ieder mens beschikbare. Zij hebben gezien dat dit iets is dat eindelijk op een geloofwaardige manier toont dat mensen gelijk zijn. Alleen is het iets waar je gemakkelijk overheen kijkt; dat maakt het communiceren erover zo lastig. Wat hier ‘oog in oog’ wordt genoemd is namelijk oog in oog met iets waar nog helemaal geen woorden zijn, geen interpretatie. Iedere term die je eraan zou willen geven is er eigenlijk naast..