Renard

Wat deze herkenning maakt tot iets dat je nuttig kunt noemen, is dat het toont dat je een vermogen hebt om echt als nieuw naar een onderwerp te kijken, eventueel naar een element dat niet zo vredig is – ook in jezelf. Er wordt getoond dat het mogelijk is om vanuit leegte te kijken, dat wil zeggen vanuit oordeelloosheid en onpartijdigheid. Het maakt een groot verschil van waaruit een bepaalde zaak bekeken en beoordeeld wordt: vanuit de openheid van louter bewuste aanwezigheid, of vanuit een denkbeeld waarin al een richting bepaald is. Bijvoorbeeld bij onenigheid kun je ontdekken dat het niet zinnig is, en in feite ook niet echt intelligent, om door te gaan met pogingen om iets op te lappen; dat betreft namelijk een gevolg in een reeks. Het is heel anders als je allebei vanuit het ‘begin’ kijkt, daar waar nog geen onenigheid is. Kijken vanuit dit begin maakt dat iemand weer vanuit een vers soort intelligentie kan oordelen, helder, zonder vaste patronen of verbloemende zijwegen..