Het nu volgende onderscheid is wat moeilijker. Het vraagt een grotere gevoeligheid voor wat er, in onszelf; innerlijk gebeurt. Niet op (totnutoe) psychologisch niveau maar op een veel subtieler niveau van energieën die door ons heen stromen en die we..zijn.
In wezen is het leven een spel van energie; ons 'lichaam' is puur een samenspel van gewaarwordingen, prikkels, aanraking, energiestromen, adem, zintuiglijke indrukken, enz. Vanuit ervaren zelf hebben we geen lichaam, maar belichamen we de energie die aanwezig is, en deze energie heeft, zo zou gezegd kunnen worden, verschillende dichtheden die wordt onderverdeeld in lichaam, adem en bewustzijn.
Lichaam is het meest concrete niveau, het gevoel van de compactheid van de botten en spieren, de spijsvertering en het lichamelijke handelen. Adem is verbonden met alles wat stroomt, zowel de energiestromen als onze emoties en gevoelens en is de natuurlijke verbinding tussen binnen en buiten. Bewustzijn is niet het denken, maar onze bewustzijnsstaat. D.w.z. de kwaliteit van het bewustzijn in het moment zelf. En het belangrijkste onderscheid daarbij is of we alert zijn of niet. Zijn we gewaar van de totaliteit van ervaren? Of is het bewustzijn vernauwd tot een gefixeerde aandacht die alles concretiseert en zich overal mee identificeert en erop reageert? Zijn we helder gewaar van het totale energieveld, of zijn we voortdurend in verwarring.
Dit is een cruciale stap naar het meest belangrijke onderscheid dat niet meer gedaan/beoefend kan worden, maar wat vanzelfsprekend gebeurt als we het voorgaande behalve begrepen ook serieus hebben genomen, zonder hierin krampachtig te zijn geworden, alhoewel me enige vasthoudendheid niet verkeerd lijkt..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten