Hulpbronnen

Zolang ik persoonlijk een beetje prettig kan overleven (hetgeen ik totnutoe gewend ben en op onderdelen tevens ver-wend) verblijf ik in mijn status van onvoorstelbaarheid in deze blogs. Dankzij mijn huidige verdiensten als gymleraar kan ik me dit veroorloven. De status van onvoorstelbaarheid is, was en blijft overigens uiteraard(in-der-aard). Die is permanent. Wanneer overleven een probleem wordt dan moet ik mijn (voorstelbare) persoon aanspannen, d.w.z. laten zien en horen. Anders wordt ik in de drukke bakkerswinkel nooit geholpen. En dat zal gezien mijn geschiedenis en karakter niet zo'n heikel punt zijn. Of er genoeg brood en liefst lekker brood voorhanden zal zijn zou wel een probleem kunnen worden. Maar dat is nu (gelukkig) niet aan de orde. Vooralsnog lijken (onze) hulpbronnen voldoende aanwezig al worden ze niet handig verdeeld, zo blijkt..En dit blijkt vooral uit het enorme aanspannen van personen en in groepen geclusterde personen, al dan niet of twijfelachtig terecht.