Toch nog even wat anders te doen

In het laboratorium van professor Wetal is een enorme explosie en hij wordt door de kracht van de explosie door het raam naar buiten geblazen alwaar hij buiten bewustzijn geraakt. Als hij verward en duizelig ontwaakt verkeerd hij plotseling in een vlaag van inspiratie. Hij besluit de rest van zijn leven te wijden aan de alchemie van het veranderen van  gewone bakstenen in gouden bakstenen. Tien jaren werkt hij aan dit project totdat hij ergens in blijft steken. "Ahh" zegt Wetal tegen zijn laboratorium assistent. "We hoeven nog maar 1 klein antwoord op een laatste vraag te hebben en we zijn schatrijk!" Nacht na nacht echter zijn hun experimenten zonder resultaat. Uiteindelijk, wanneer Wetal uitgeput en bijna overspannen raakt achter zijn werktafel komt zijn assistent binnen en poneert een lumineus idee. "Waarom ga je niet naar Tibet, daar woont een vrouw die je brandende vraag kan beantwoorden?" "Goed idee", zegt Wetal die opveert. Hij pakt zijn koffers in en vertrekt de volgende ochtend naar Tibet. Na een lange en zware tocht per kameel vanaf Kathmandu arriveert de professor uitgeput voor de deur van de wijze vrouw die in een  berghut woont. De vraag brandt nog steeds en spookt door zijn hoofd. Maar voordat hij kan worden ontvangen door de vrouw wordt hem verteld dat hij zich eerst moet zuiveren. Daartoe moet hij drie dagen alleen maar het zuivere water van de berg drinken en mag hij alleen rauwe tofu eten. Dan pas kan hij worden toegelaten tot de privé slaapkamer van de wijze vrouw. "Welkom vreemdeling", aldus begroet de vrouw Wetal in haar negligé op haar enorme grote bed. Wetal is uit het veld geslagen en nerveus door de aanblik van zo'n prachtige vrouw ver weg in de middle of nowhere. "Ik kan je vandaag ontvangen",lacht de vrouw, " want je energie is voldoende puur, en behalve dat is mijn man naar het dorp voor een of ander onbeduidend zaakje, maar ik kan je alleen antwoord geven op 1 enkele vraag, en niet meer". Zwetend maakt Wetal het boordje van zijn blouse losser en hij staart naar de prachtige weelderige borsten die door haar negligé schijnen. En nog erger wordt het wanneer zij hem wenkt om dichterbij te komen. Zijn wenkbrauwen en oogballen bewegen alle kanten uit. "Ga door", zegt ze met wulpse stem," laat je brandende vraag horen." "Oké!" kraamt Wetal uit, "vertel me wanneer uw man thuis komt?"