Intussen ligt de ziel van het geheel verborgen in de mens;
de wijze stilte; de universele schoonheid, waar elk onderdeel
en elk deel in gelijke mate mee verbonden zijn; het eeuwige Ene.
En die diepe kracht waarbinnen wij bestaan, en wiens schoonheid
ons helemaal te beschikking staat, is niet alleen onafhankelijk van alles
en volmaakt in elk uur, maar ook de handeling van het zien en het ding
dat gezien wordt; degene die ziet en dat wat gezien wordt, het subject
en het object. Ze zijn één.
Van binnenuit of van achteren schijnt er een licht door ons heen
dat valt op de dingen en dat ons bewust maakt dat we niets zijn
maar dat licht is alles.
Als ik op de grond sta en mijn hoofd gereinigd wordt naar de oneindige ruimte, verdwijnt al mijn beschamende egoïsme.
Dan wordt ik een doorzichtig oog. Ik ben niets. Ik zie alles. De stromen van het Universele Zijn
lopen door me heen-ik maak deel uit van God..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten