Wanneer we het idee kunnen laten vallen dat het ego bevochten, getemd, vernietigd, opgelost, getransformeerd of ontstegen moet worden en dat er iets mis is met het ego en dat egoloosheid de hoogste staat van zijn betekent, dan kunnen we beginnen om het ego en de manier waarop het zichzelf neerzet in het ervaren zelf te gaan onderzoeken. Niet vanuit vooronderstellingen, denkbeelden en vooroordelen, maar vanuit een vlijmscherpe waarneming hoe het ontstaat en wat het eigenlijk is. Want hoewel het ego nergens concreet te vinden is en continu verandert, is het ook overduidelijk aanwezig, en bepaalt het zowel de innerlijke als de uiterlijke werkelijkheid.
Het is het ik dat gevoelens van vrijheid ervaart of gevoelens van frustratie en verdriet. Het is het ik dat zich vrij voelt of klem voelt zitten in angsten en verstrengelingen waaruit het geen uitweg kan vinden. Het is het ik dat zich machteloos voelt en depressief wordt, maar het is ook het ik dat op zoek gaat naar voldoening en bevrijding..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten