Walt Whitman

"Heel die vreselijke ongrijpbaarheid van de verschijnselen, heel die onzekerheid-dat we uiteindelijk toch op een dwaalspoor zijn gebracht, dat vertrouwen en hoop uiteindelijk toch alleen maar speculaties zijn, dat een identiteit die verder reikt dan het graf alleen maar een mooie fabel blijkt te zijn. Misschien zijn de dingen die ik waarneem-de dieren, planten , mensen, heuvels, de schitterende stromende wateren, de luchten bij dag en bij nacht-de kleuren, stoffen, vormen-misschien ( of eigenlijk wel zeker) zijn dit alleen maar verschijningen, en is dat wat echt is nog onbekend. ( hoe vaak schieten ze niet uit zichzelf te voorschijn, alsof ze me in de war willen brengen en me bespotten! Hoe vaak denk ik niet dat ik, noch wie dan ook maar iets van hen afweet.)"..