Vorstverlet

Het is het piekerdenkbewustzijn, dat de pure kleuren, vormen, geluiden, klanken, aanrakingen, smaken en geuren vastgrijpt en bevriest tot een ogenschijnlijke concrete werkelijkheid daarbuiten en een even concrete werkelijkheid van meningen en gevoelens hierbinnen. Het is het emotionele egobewustzijn dat het 'ik' uitroept tot koning, die vervolgens zijn niet bestaande koninkrijk probeert te verdedigen tegen de vijanden van buitenaf en de oppositiepartijen van binnenuit. Dan nemen de innerlijke drama's het zintuiglijk gewaarzijn over, en ontstaan strijd, verzoening, schuld, verliefdheid, wanhoop, succes, overwinningen, mislukkingen, lijden en frustraties. Dat kan echter uitsluitend plaatsvinden, omdat de verbinding tussen de zintuigen en de intrinsieke ruimtelijkheid van het ademen verbroken werd. Op het moment dat het verhalende en emotioneel geladen denken het overneemt ademen we al lang niet meer volledig in en uit. (niet alleen figuurlijk) We happen wel naar lucht, maar als een vis op het droge. En dat is eigenlijk geen ademen meer te noemen..