Dynamische energie van de tijd

Op het moment dat we s'morgens wakker worden, presenteert zich een wereld; onze gekunstelde wereld. En tegelijkertijd presenteert zich een specifieke manier van ervaren; rust, ontspanning, opgefoktheid, emotionaliteit of gelukzaligheid. Over het algemeen storten we ons ogenblikkelijk op dat wat tijd (vrij willekeurig) als 'inhoud' presenteert: een denkbeeld, iets dat we moeten doen, iets waar we naar uitkijken of iets dat nog niet 'af' is. Maar doordat onze aandacht zich meteen op 'iets' richt en zich daarop vastpint, eraan vastplakt, het niet meer loslaat maar het gaat uitbouwen, uitvergroten en dramatiseren, ontkennen we het ervaren van de dynamische energie van de tijd zelf. Daardoor ontnemen we ons de mogelijkheid om het proces van fixeren en vastgrijpen en dramatiseren waar te nemen, en omdat we dit proces niet echt ervaren kunnen we het ook niet stoppen en/of vanzelf uit elkaar laten vallen. Daardoor lijkt het 'onszelf bevrijden' in het moment zelf onmogelijk en voelen we ons klemgezet. We ontkennen dat we onszelf aan het klemzetten zijn en ervaren het als iets dat ons overkomt. We voelen ons klemgezet door een onzichtbare kracht van buitenaf en zoeken vervolgens de vrijheid elders; buiten ons; in de toekomst, in dagdromen, in hoop, geloof en liefde, in verlangens, in van alles en nog wat dat in het moment zelf niet aanwezig is. Zo houden we onszelf gevangen in ons eigen wiel van tijd(invulling), de cirkelgang van frustraties. We worden wakker en het lijden staat al voor ons bed. Althans zo lijkt het..D.w.z. het lijkt dat we wakker worden en het lijkt erop dat we alleen lijden door (oor)zaken buiten ons..