Obsessief

Door de taal is ons luisteren op een heel specifieke manier gestructureerd geraakt en bijna altijd verbonden met gedachten. Dat geeft ons een onvoorstelbaar potentieel aan mogelijkheden, inzichten, kennis, en manieren om deze kennis over te dragen, maar tegelijkertijd is die ontwikkeling zo doorgeslagen dat we ogenblikkelijk alles moeten verwoorden.
Het luisteren is zo verbonden geraakt met denken, dat het gewoon luisteren naar de geluiden om ons heen bijna onmogelijk is geworden. De obsessieve gerichtheid op woorden en betekenissen maakt dat we slecht luisteren naar anderen en onszelf en dat we ogenblikkelijk iets terugzeggen, zowel als innerlijke dialoog, als in reactie op de ander. Op die manier is het luisteren onlosmakelijk verweven geraakt met het ons laten horen, met praten, fluisteren, schreeuwen, met verleiden en bedreigen, met beschuldigen, verontschuldigen, onderuithalen en neerzetten..