In Liefde

Precies op het moment dat we werkelijk voelen hoe we niet-aanraken, hoe we niet in contact zijn, hoe we afwezig zijn in  onze aanwezigheid, en het dan niet veroordelen of krampachtig proberen te veranderen (want dit gebeurt vanuit de wil en daaronder ligt ook dikwijls weer een oordeel), maar blijven in het ervaren van het niet-aanwezig zijn, en dat volledig omhelzen zoals het is, kan  daarbinnen soms vanzelf een soort ontspanning ontstaan. Een 'ontspannen in de spanning', in de afgeslotenheid, in de afstandelijkheid. We raken dan het niet-aanraken aan. Dat is in zichzelf genoeg. Zo kunnen we bijvoorbeeld 'kijken' naar bindingsangst of verlatingsangst en weet-ik-al-wat-niet-meer. Bestrijden, vechten, ervan vluchten, mindfulnesstraining, lichaamsoefening, ademhalingsoefening, mantra's zingen,  alcohol drinken en bijvoorbeeld drugs gebruiken kan ook. Mij best, maar handiger, ontspannener en makkelijker en vanzelfsprekender werkt het eenvoudigweg te ervaren hoe we niet-aanwezig zijn. We ervaren het niet in contact zijn in zijn volle naaktheid. Dat is confronterend, pijnlijk, schokkend en angstaanjagend. Dat volledig ervaren en niet alleen verstandelijk begrijpen is voldoende. De werkelijke bevrijding kan uitsluitend uit zichzelf ontstaan. Eraan werken is contraproductief, maar het is onze vrijheid dit te blijven proberen. Ik houd u zeer zeker niet tegen. Ik wens u zelf snel en veel succes. In liefde..