Wie je ook bent, jij die mij in handen houdt, zonder dat ene wordt alles zinloos. Wees dus gewaarschuwd, voordat je met mij verder wilt, ik ben niet wat jij denkt, maar heel anders.
Wie is hij die mijn volgeling zou kunnen worden? Wie zou zichzelf aanbevelen als gegadigde voor mijn genegenheid?
De weg is verraderlijk-de afloop onzeker, misschien zelfs wel dodelijk; je zult al het andere moeten opgeven. Ik verwacht dat alleen ik je God zal zijn, ik alleen en niemand anders.
En zelfs dan zal je proeftijd lang en afmattend zijn; alle theorieën die je vroeger had over je leven, al je aanpassingen aan de levens om je heen zul je moeten opgeven.
Laat me daarom nu maar gaan voordat je nog meer in moeilijkheden raakt. Haal je hand weg van mijn schouder, laat me los en ga je eigen weg.
Of anders kan het gebeuren dat, in het geheim, om je op de proef te stellen, ergens in een bos, of achter een rots, in de open lucht: want ik verschijn nooit in een kamer in een huis en ook niet in gezelschap, en in bibliotheken lig ik als een stomkop, een sul, een ongeborene of een dooie, maar misschien met jou op een hoge berg, nadat we eerst hebben gekeken dat mijlen in de omtrek niemand ons ongemerkt nadert, of misschien varend op zee, of op het strand of ergens op een stil eiland, ik jou toesta je lippen op de mijne te leggen, voor een langdurige kameraadschappelijke kus, of die van een nieuwe echtgenoot, want ik ben de nieuwe echtgenoot, en ik ben de kameraad.
Of verberg me zo je wilt, onder je kleren, waar ik het kloppen van je hart misschien voel, of waar ik rust op je heup. Draag me bij je wanneer je over land en over zee trekt; want jou alleen al aan te raken is genoeg-is het beste.
En zo, terwijl ik jou aanraak, slaap ik zacht en wordt ik voor eeuwig gedragen.
Maar als je deze bladzijden bestudeert, bestudeer je ze op eigen risico, want deze bladzijden, en mij, zul je niet begrijpen.
Ze zullen je meteen al ontgaan, en later nog veel meer.
Ik zal jou zeker ontgaan, juist wanneer je denkt dat je mij zonder twijfel te pakken hebt, kijk dan uit!
Voordat je het weet ben ik aan jou ontsnapt.
Want het is niet om wat erin staat dat ik dit boek heb geschreven, noch kun je het door te lezen je eigen maken, noch kennen zij die mij bewonderen en mij snoevend prijzen, mij het beste, noch zullen de gegadigden voor mijn liefde (afgezien van hoogstens een paar), blijken te zegevieren, noch zullen mijn gedichten alleen maar goed doen- ze zullen net zoveel kwaad doen, misschien zelfs meer.
Want alles is nutteloos zonder datgene wat je vaak hebt vermoed niet hebt aangeraakt- dat waar ik op zinspeelde.
Laat me daarom los, en ga je eigen weg..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten