Nooit afwezig

Vanuit het perspectief van onze ware natuur; laat ik het nu even Gewaarzijn noemen is elke oefening eigenlijk overbodig. Het is er allemaal al. Maar omdat we gewoonlijk die helderheid niet herkennen, zijn (meditatieve) oefeningen de enige manier om waar te nemen wat we er zelf tussen zetten, waardoor we onszelf en elkaar klemzetten. Te herkennen valt hoe we ogenblikkelijk onze aandacht ergens op fixeren, we er ons mee identificeren, het concreet(hard) maken als werkelijkheid en er etiketten op plakken. Pas wanneer dat duidelijk wordt, en we die neigingen vanuit een zekere openheid en ontspanning waarnemen, komen ze als het ware meer tot rust en kunnen we ze meer loslaten. Er ontstaat iets meer ruimte tussen, waardoor we soms een flits kunnen waarnemen van het bewustzijn-zelf, dat nooit afwezig is geweest..