Echte vrijheid is vrij zijn van het concept vrijheid of zelfs het gevoel van vrij te zijn. Daarmee bagatelliseer ik het zich vrij voelen of het idee vrij te zijn niet. Als we niet vrij zijn om bijvoorbeeld onze mening te geven dan is het logisch en natuurlijk dat we vrijheid willen bereiken en dat we, inherent aan dat willen, strijd moeten leveren. Tegen wie en ten koste van wie? Bevochten vrijheid is niet per se verkeerd. Wie zou ik al denken te zijn dat wat-dan-ook of wie-dan-ook fout is? Wie zou ik al denken te zijn te weten wat vrijheid (conceptueel) inhoud? Wat voor de een vrijheid inhoudt of is, blijkt niet zelden voor de ander onvrijheid te zijn. En..viceversa.
Wat mij betreft is vrijheid a priori ons gegeven. Bevochten vrijheid en hieraan star vasthouden voelt vroeg of laat niet goed, want zij zal anderen in hun vrijheid belemmeren, hetgeen zal leiden tot strijd van die anderen om hún vrijheid weer te bevechten. Vrijheid bevechten is een ongelijke strijd. Vrijheid vieren (en haar steeds opnieuw ontdekken, aftasten, invoelen en onderzoeken) lijkt me handiger..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten