Lang genoeg heb je verachtelijke dromen gedroomd.
Nu was ik de slaap uit je ogen.
Wen nu maar aan de schittering van het licht
en van ieder ogenblik van je leven.
Lang genoeg heb je voorzichtig gewaad,
een plank vasthoudend, langs de kust.
Nu wil ik dat je een onbevreesde zwemmer bent.
Dat je midden op zee in de golven duikt,
en weer omhoog komt,
naar mij wenkt,
luidkeels roept
en lachend schudt met je haar.
Ik ben de leraar van atleten.
Hij die dankzij mij een bredere borstkas kan opzetten
dan ikzelf,
bewijst de breedte van die van mij.
Mijn school wordt de meeste eer bewezen,
door degene die heeft geleerd zijn leraar te vernietigen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten