Subject-object

Onze neiging om het ervaren uit elkaar te trekken en de ruimte op te splitsen in een subject-hier en het object-daar, en vervolgens alles te benoemen en beoordelen, heeft ons in de loop der jaren zo volledig geprogrammeerd dat er zelden ervaringen zijn die daaraan ontkomen. En ook innerlijk is de overtuiging dat het ik-hier de gedachte-daar en de gevoelens-daar 'doet' en vanuit vrije wil emoties beleeft en herinneringen oproept, deel geworden van het voorgeprogrammeerd ervaren. Vervolgens wordt dat-daar als iets heel concreets en onveranderlijks beschouwd, waardoor het ik zijn eigen positie weliswaar lijkt te versterken, maar tegelijkertijd zo opgesloten raakt in de wirwar van interne leugens en verwarringen dat het klem komt te zitten in zijn eigengeschapen structurering van de werkelijkheid. Daarmee wordt elke openheid, veranderlijkheid, transparantie en ruimte zo goed als geheel buitengesloten..