Walt Whitman

"O ik, zo lang een man van zwak geloof!
Me afzijdig gehouden-
zo lang wat me werd aangereikt ontkend;
Pas vandaag ben ik me bewust van de volledige,
alles doordringende waarheid;
en ontdekte ik dat er geen leugen is, in welke vorm dan ook,
en dat kan ook niet,
want hij komt net zo onvermijdelijk uit zichzelf voort
als de waarheid uit zichzelf voortkomt,
of zoals elke wet van de aarde,
of zoals elk product dat voortkomt uit de aarde.

( Dit is vreemd, en het is iets wat men zich niet onmiddellijk
realiseert- maar toch moet dat ooit gebeuren; ik voel in mezelf
dat ik onwaarheden herberg, net zo goed als al het andere,
en dat doet het universum ook.)

Waar is er nooit een volmaakte respons geweest,
onverschillig voor leugens of waarheid?
Op de grond, of in het water of vuur?
Of in de geest van de mens?
Of in vlees en bloed?

Mediterend tussen de leugenaars,
en mij vol ernst terugtrekkend in mijzelf,
zie ik in dat er uiteindelijk
toch geen leugenaar of leugens zijn,
Er is niets wat geen volmaakte respons oproept-
alles wat een leugen wordt genoemd is een volmaakte respons.
Elk ding is precies wat het is,
en wat eraan vooraf is gegaan.
De waarheid sluit alles in, is compleet,
net zoals ruimte compleet is.
Niets wat waar is bevat een smet of een leegte-
alles is waarheid, zonder uitzondering;
en voortaan zal ik alles wat ik zie of ben,
vieren, en zingen en lachen, en niets meer ontkennen."..