Ik excuseer me vaker en vaker voor het niet vertrouwen in dat het is-zoals-het-is: dat het gaat-zoals-het-gaat, en wat het best mogelijke is. En ook steeds bleek te zijn.. Wie ben ik; wie zou ik al denken te zijn om te denken, hopen of verwachten dat het gaat zoals ik het zou willen?..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten