..Zolang je je verbeeldt dat je iets materieels bent, een ding tussen andere dingen, dat echt in tijd en ruimte bestaat, een kwetsbare eendagsvlieg, dan wil je natuurlijk langer leven en groeien. Maar als je weet dat je tijd en ruimte te boven gaat, dat je er alleen contact mee hebt op dit punt, hier en nu, maar verder de essentie van alle dingen bent en allesomvattend, ongenaakbaar en weergaloos, onaanvechtbaar en onkwetsbaar, dan ken je geen angst meer. Ken jezelf zoals je bent; tegen angst bestaat geen ander geneesmiddel.
Als je niet in deze richting leert denken en voelen blijf je eindeloos ronddraaien op het persoonsniveau van angsten en verlangens, winnen en verliezen, groeien en aftakelen. Een persoonsprobleem kan niet op zijn eigen niveau worden opgelost. Het verlangen om te leven is een boodschap van de dood, net zoals het verlangen om gelukkig te zijn het silhouet van de pijn is. De wereld is een zee van pijn en angst, van zorg en wanhoop. Plezier is als een vis: er zijn er weinig en die zijn snel, ze komen maar zelden en zijn verdwenen voordat je het weet. Iemand die niet intelligent is gelooft tegen alle bewijzen in dat hij een uitzondering is en dat de wereld hem geluk verschuldigd is. Maar de wereld kan niet geven wat hij zelf niet heeft; hij bestaat tot de kern uit illusie en daardoor kan hij nooit echt geluk brengen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten