Jens Christian Gröndahl

Pas wanneer het te laat is, krijgt tijd een betekenis en een naam, maar door van de geschiedenis een geschiedenis te maken, kom je er ook vreemd tegenover te staan. Toch kun je de buitenste, ingedroogde laag van tijd niet gewoon laten craqueleren en afschilferen, terwijl het heden blind en ongeremd in je verder groeit. Het is onverdraaglijk dat dat geboorte en dood één zouden zijn, en daarom verzamel je het gestorvene met woorden die onderscheid maken tussen nu en vroeger, en die het reeds geleefde scheiden van het huidige leven door het te bewaren in de monstransen van woorden..