Klucht

We kunnen een hele serie ikken ontdekken die elkaar niet alleen moeiteloos afwisselen, maar die bovendien elkaars bestaan voor de volle honderd procent negeren: het zielige ik, het onschuldige ik, het-het-is-allemaal-mijn-schuld ik, het ik-haat-alles ik, het jaloerse ik, het arrogante ik, het zichzelf-hatende ik, het rationele ik, het spirituele ik, het hogere ik, het wraakzuchtige ik, het stompzinnige ik, het onbevredigbare ik, het evenwichtige ik, het allesuitstellende ik, het leugenachtige ik, het masochistische-moeras ik, het ik-weet-van-niks ik. En op het moment dat een ik in erectie is, c,q. opstaat, en de leiding neemt, gelooft het onvoorwaardelijk in zichzelf en ziet het zichzelf absoluut niet als een tijdelijke hoofdrolspeler in een bizarre klucht. Integendeel. Dat ik neemt zijn eigen drama op dat moment volkomen serieus, als dé werkelijkheid zoals die is, en andere visies worden buitengesloten..