Begoocheling

De Menselijke Kindertijd is een toestand waarin we aan ons personage verkleefd zitten. Bij echte kinderen is dit een gezonde, natuurlijke en noodzakelijke toestand. Bij volwassenen echter is dit een afschuwelijke aandoening. Het enige waardoor een dergelijke aandoening niet opvalt en er ook niks aan gedaan hoeft te worden is als iedereen er in dezelfde mate aan lijdt. En dat is nu juist het geval. Niemand ziet dat er een probleem is, en niemand kent een alternatief, dus wordt er niet gezocht naar een oplossing. We lijken op een sprinkhaan die gevangen zit in een web. Ingespoten met een niet dodelijke portie gif wordt hij laag voor laag ingesponnen met een zijden draad. Hij wordt in leven gehouden, maar zit zo stevig vast dat hij zich niet kan verweren of ontsnappen. Alhoewel hij nog leeft, lijkt  hij in niets meer op de authentieke sprinkhaan van vroeger. Deze roerloze, verdoofde toestand vergelijk ik met die van het eeuwige Menselijke Kind, dat overal op de wereld ten onrechte voor een normaal ontwikkelde volwassenen wordt gehouden. De spin is goed te vergelijken met de begoocheling die we ons aanmeten..